கிட்ட தட்ட ஒரு வருடம் ஆகிருக்கும்…. நான் துள்ளி திரிந்த கல்லூரிக்கு சென்றேன், இரண்டு நாட்களுக்கு முன்….. ஆம் அது எங்கள் பட்டமளிப்பு விழா. எத்தனையோ SMS , ஈமெயில்… என்று நண்பர்கள் அனுப்ப… ஆவலுடன் காத்திருந்தேன் அந்த தருணத்திற்கு. நினைவுகள் என்றும் அழியா வரம் பெற்றிருப்பதை அன்று தான் உணர்ந்தேன். கல்லூரிக்கு செல்ல 7A பஸ் ஏறியதும்…. பற்பல நினைவுகள்…. காலேஜ் காலத்தில் அந்த ஓட்ட பஸ்சில் பயணம் செய்த இனிமையான நாட்கள்….. அதே 6 ருபாய் டிக்கெட்…. பழக்கபட்ட கண்டக்டர்…… கடந்த நினைவுகளை ஓட்டிக்கொண்டே பெருந்துறையில் இருக்கும் என் கொங்கு கல்லூரி சென்றடைந்தேன்…
…
…….
கல்லூரியில் எண்ணற்ற மாற்றங்கள் இருந்தாலும்…… என் நினைவுகள் அனைத்தும் உயிருடன் இருந்தது ….. ரோட்டில் நடக்கும் போதும்… அங்கே, இங்கே, பார்த்தாலும் எல்லாம் பசுமையான பழைய ஞயாபகம்… என் காலில் தடுக்கிய இந்த கற்களுக்கு கூட என் பழைய நினைவை ஏற்படுத்தும் சக்தி இருந்தது அப்போது தான் புரிந்தது…
……
……….
அங்கே இருந்த கூட்டத்தில்… பழகிய என் நண்பர்களை நான் தேட…. இவ்வளவு வேகமாக என் கண்கள் தேடும் என்று இன்று தான் எனக்கே தெரியும்…… பல மாதங்களுக்கு பிறகு நண்பனை பார்க்கும் போது…..
என்னனவோ மாற்றம்…. கிட்ட தட்ட எல்லா நண்பர்களும் தோற்றத்தில் மாறி இருந்தார்கள்…. பேச ஆரம்பித்தவுடன் பல மணி நேரம் ஆகிவிட்டது….
….
சரி வாங்கடா…. department போவோம்…. என்று நடக்க….. உள்ளே நுழைந்தவுடன்… என் கண்ணில் பட்டது எங்க லேப்….. இது வெறும் லேப் மட்டும் இல்ல… இங்க தான் நாங்க தக்கி முக்கி final year ப்ராஜெக்ட் முடித்தோம்…. சிறு குழந்தையை போல் நான்…. நான் செய்த ப்ராஜெக்ட் இன் ஒரு சிறு nut ,bolt எதாவது கண்ணில் படுமா என்று தேட… என் ப்ராஜெக்ட் இன் tank (My project was level control ) கண்ணில் பட அவ்வளவு சந்தோசம்…..
பின்பு எல்லா staff களையும் மீட் பண்ணி விட்டு…. degree வாங்க auditorium சென்றோம் …..
…….
………
ஒவ்வொருவராய் வரிசையாய் டிகிரி வாங்க….. என் தருணம் வந்தது…..
மச்சான் நானும் engineer டா…. என்று இனம் புரியா சந்தோசம் எல்லோரையும் தழுவ…… வாழ்வில் மறக்க முடியா தருணமாக இது அமைந்தது….
….
……….
பல்வேறு நினைவலைகளை கிளப்பிய இந்த பட்டமளிப்பு விழாவே……. எனக்கு ஒரு அழியா நினைவாய் மாறி விட்டது….
……..
…
…….
கல்லூரியில் எண்ணற்ற மாற்றங்கள் இருந்தாலும்…… என் நினைவுகள் அனைத்தும் உயிருடன் இருந்தது ….. ரோட்டில் நடக்கும் போதும்… அங்கே, இங்கே, பார்த்தாலும் எல்லாம் பசுமையான பழைய ஞயாபகம்… என் காலில் தடுக்கிய இந்த கற்களுக்கு கூட என் பழைய நினைவை ஏற்படுத்தும் சக்தி இருந்தது அப்போது தான் புரிந்தது…
……
……….
அங்கே இருந்த கூட்டத்தில்… பழகிய என் நண்பர்களை நான் தேட…. இவ்வளவு வேகமாக என் கண்கள் தேடும் என்று இன்று தான் எனக்கே தெரியும்…… பல மாதங்களுக்கு பிறகு நண்பனை பார்க்கும் போது…..
என்னனவோ மாற்றம்…. கிட்ட தட்ட எல்லா நண்பர்களும் தோற்றத்தில் மாறி இருந்தார்கள்…. பேச ஆரம்பித்தவுடன் பல மணி நேரம் ஆகிவிட்டது….
….
சரி வாங்கடா…. department போவோம்…. என்று நடக்க….. உள்ளே நுழைந்தவுடன்… என் கண்ணில் பட்டது எங்க லேப்….. இது வெறும் லேப் மட்டும் இல்ல… இங்க தான் நாங்க தக்கி முக்கி final year ப்ராஜெக்ட் முடித்தோம்…. சிறு குழந்தையை போல் நான்…. நான் செய்த ப்ராஜெக்ட் இன் ஒரு சிறு nut ,bolt எதாவது கண்ணில் படுமா என்று தேட… என் ப்ராஜெக்ட் இன் tank (My project was level control ) கண்ணில் பட அவ்வளவு சந்தோசம்…..
பின்பு எல்லா staff களையும் மீட் பண்ணி விட்டு…. degree வாங்க auditorium சென்றோம் …..
…….
………
ஒவ்வொருவராய் வரிசையாய் டிகிரி வாங்க….. என் தருணம் வந்தது…..
மச்சான் நானும் engineer டா…. என்று இனம் புரியா சந்தோசம் எல்லோரையும் தழுவ…… வாழ்வில் மறக்க முடியா தருணமாக இது அமைந்தது….
….
……….
பல்வேறு நினைவலைகளை கிளப்பிய இந்த பட்டமளிப்பு விழாவே……. எனக்கு ஒரு அழியா நினைவாய் மாறி விட்டது….
……..